Vandaag is het wederom een schitterende dag als we de L2-route lopen in de omgeving van Larochette. Omdat de toegangsweg tussen de camping en Larochette dicht is en we geen halfuur willen omrijden parkeren we onze auto op het parkeerterrein bij het kasteel. Vanuit daar lopen we naar het gemeentehuis, waar de wandelroute van 8,8 kilometer begint. Elyn gaat in de draagzak op mama’s buik (hopelijk slaapt ze dan nog wat onderweg), de hondjes neemt papa voor zijn rekening.
We lopen eerst een eindje op de stoep langs de weg, tot we na ongeveer een kilometer naar rechts een onverharde weg in het bos op draaien. We zien op de wegwijzer dat het ongeveer 2,5 kilometer lopen is naar Chateau Meysembourg. Dit kasteel uit de twaalde eeuw is in 1880 compleet opnieuw opgebouwd. Het is inmiddels in privébezit en niet toegankelijk voor publiek. De weg erheen loopt geleidelijk omhoog tussen twee beboste hellingen in. Onder ons stroomt een klein beekje.
Tegen lunchtijd bereiken we het kasteel. Op een open plek ervoor staat een picknicktafel waar we wat eten. Daarna vervolgen we met Elyn op de rug (lang leve de multifunctionele draagzak van Mini-Monkey) onze weg terug naar Larochette. Nog 5,1 kilometer te gaan volgens het bordje. We lopen aan de andere kant van de beek verder, het pad gaat langzaam omhoog, waardoor de wandeling helemaal niet zwaar is. Het is heerlijk stil in het bos.
Als we uiteindelijk over een heuveltop gaan komen we bij een camping het bos uit. We steken de weg over en gaan nu via een aantal trappen terug naar beneden. Aan de overkant doemt het kasteel van Larochette weer op tussen de bomen. We dalen nu heel snel en komen nog een aantal vermoeide wandelaars tegen die dezelfde weg naar boven nemen. We zijn blij dat we naar beneden gaan, van dat stijgen hebben we maar weinig gemerkt in het bos. Als we dan helemaal onderin het dal in Larochette staan hebben we nog één obstakel: onze auto stond op de rots waar het kasteel op ligt.
