Het is weer maandag. Soort-van-rustdag, aangezien het weekend meestal best wel vol zit. Maar ja, wat is nou rustdag? De hele dag een beetje binnen hangen? Met dit druilerige weer en de vele regenbuien, gure wind (het lijkt wel winter) en dreigende lucht is een idyllische boswandeling inderdaad niet heel prettig. Maar de hondjes moeten toch naar buiten. Na de ochtendronde stofzuigen (waar nog voor de stofzuiger weer opgeruimd is weinig van te zien is) gaan we met de honden op pad. Het regent, dus we kiezen voor een route die voor een groot deel onder de bomen door loopt. Dat scheelt aanzienlijk. Op de terugweg is het nagenoeg droog. Tijd voor een aantal vaste bezigheden op maandag, te beginnen met boodschappen doen. Onder het genot van een gratis appeltje wordt Elyn de supermarkt doorgereden.
“Baby” wijst ze naar een baby in een maxi-cosi op de winkelwagen.
“Ja klopt, zeg maar: hallo baby!”
“Hallo baby!”
Dat werd helemaal vermakelijk toen we diezelfde winkelwagen nog een keer of vier passeerden.
Ik laad de kar voor bijna de helft vol met groenten, waarvan een groot deel voor de cavia’s in onze opvang bedoeld is. We eten dan wel veel groenten, maar 4 kilo wortels, wat kroppen andijvie, komkommers, een enorme zak peren die in de aanbieding is, 3 bleekselderij en nog wat extra spul naast de overige groenten en fruit is een beetje overdreven voor een gezin van drie. Als ik sta uit te laden bij de kassa loopt “hallo baby” blijkbaar voorbij op de parkeerplaats. Ik stoot een potje zongedroogde tomaten in olie van de band, waardoor de lijn achter me dichtgegooid wordt, de boel opgeruimd moet worden en de veegwagen de vettigheid wegpoetst. Oeps.
We rijden door naar de groothandel voor wat spulletjes en daarna gaan we weer terug naar huis. Tijdens het uitladen van de boodschappen heeft Elyn weer een peer te pakken, momenteel na banaan het favoriete fruit. Het regent inmiddels weer. De hondjes zijn op standby geschoten met die nattigheid buiten (wat ik best handig vind), zelfs Koda is erg rustig vandaag. Op de keukentafel wordt de duplo uitgestald. We spelen er wat mee, tot ik zie dat het al half twee is en we nog niet geluncht hebben. Eerst maar even doen, dan is het daarna tijd voor een middagslaapje. Ondertussen poets ik de boel beneden, wat net zo kansloos is als stofzuigen met vier honden in huis. Daarna mogen de hondjes om de beurt even wat leuke oefeningetjes doen, waar ze vol overgave mee bezig zijn. Tegen de tijd dat Elyn weer wakker wordt zijn ze voldaan en heb ik nog wat dingen op de computer kunnen bijwerken.
Het is inmiddels vier uur en de cavia’s in de opvang moeten nog eten. En er moeten nog wat bestellingen voor vanavond klaargemaakt worden. Gelukkig vermaakt ze zich prima in de opvang met een stel pionnen, met een pluche cavia en een vervoersmandje, met het uitdelen van hooi, met kletsen tegen de pleegkonijntjes en natuurlijk met zoveel mogelijk rommel maken. Achja. Ik kan ondertussen wel alles afwerken, zodat ik na het eten meten bestellingen kan gaan bezorgen.
Als we na het eten aan de koffie zitten gaat de telefoon. Ik ben vergeten dat er een afspraak stond om vakantie-cavia’s op te halen. Ik heb twee afspraken door elkaar gehaald, waarvan er eentje naar morgen verzet was. Dan vertrek ik wel iets later voor de bestellingen. Samen met Koda rijdt ik het rondje, wel zo gezellig. Hij kijkt sullig naar buiten tijdens het rijden, maar zodra we stoppen staat hij in opperste alertheid voor het geval dat hij de auto uit mag (nope).
Om tien uur zijn we weer thuis en worden we opgewacht door een zeer hongerige Yazoo die bij de kastdeur waar het eten ligt zit te wachten. Etenstijd!
